Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ...

Ειναι απογευματακι και εχοντας ανοιχτη την μπαλκονοπορτα του δωματιου μου(η ζεστη του Ιουνιου εχει αρχισει για τα καλα και δεν την αντεχω!) καταβαλλω υπερανθρωπες προσπαθειες να καταλαβω λιγο το μαθημα που δινω τη Δευτερα!
Και εκει που μπερδευονται οι λεξεις και οι αριθμοι,ερχονται οι μελωδικοι ηχοι να με βγαλουν απο την απελπισια μου!Ενας ανθρωπακος περναει απο κατω απο το μπαλκονι μου παιζοντας ακορντεον(το πιο νοσταλγικο μουσικο οργανο κατα την ταπεινη μου γνωμη παντα).Εχει το βλεμμα του στραμμενο προς τα πανω μηπως και πεσει κανενα "ψιλο"απο τα γυρω μπαλκονια.
Αφηνω το βιβλιο και βγαινω στο μπαλκονι.Ισως ειμαι η μονη που το κανει εδω και τοσο καιρο που μενω σ αυτη τη γειτονια.Τον κοιταζω και του σκαω ενα χαμογελο.Το ιδιο κανει και εκεινος.Του ριχνω ενα κερμα.Και στεκομαι εκει και απλα ακουω το ιδιο παντα τραγουδι,χωρις ακομα να πιστευω,πώς ειναι δυνατο για ακομα μια φορα,το παρελθον να φλερταρει με το παρον με τοσο μαγικο τροπο..

Αναγνώστες