Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

σκιες..

Ο χρονος περναει και με προσπερναει.
Γιατι πρεπει να αντιμετωπιζω αυτα που με θλιβουν και δεν μπορω απλα να τα θαψω?
Γιατι καποιοι ανθρωποι μας βαζουν να ζουμε σ ενα παραμυθι,ενω ξερουν οτι οταν κλεισουν το βιβλιο ολα γυριζουν στην πραγματικοτητα?
Γιατι πρεπει εγω να πιστευω σε ομορφες ιστοριες,αφου οταν πεσω να κοιμηθω θα δω παλι τους ιδιους εφιαλτες?
Γιατι τα λογια να ειναι παντα τοσο ευκολα και οι πραξεις τοσο δυσκολες?
Γιατι καποιος να νιωθει οτι ειναι κοντα μου,ενω εγω τον νιωθω χιλιομετρα μακρια?
Γιατι η αληθεια ποναει περισσοτερο οταν δεν ακουγεται?
Υπαρχει κατι που με σκιαζει και πρεπει να το τρομαξω για να φυγει μακρια.

Αναγνώστες