Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Τοσο απλα....

Κοιτα να δεις...ειμαι ευτυχισμενη.
Απο που μπορει να προκυπτει αυτο?
Απο καπου προκυπτει.
Το ειχα υποτιμησει πολυ.
Ενταξει,ειναι κατι που το εχουν πολλοι ανθρωποι.
Κατι συνηθισμενο.
Οχι κατι ξεχωριστο.
Οχι κατι ξεχωριστο?
Ποσο αχαριστη μπορει να υπηρξα.
Ποσο τυφλη με την τυχη και την ευτυχια που μου εχει δοθει.
Ειμαι ευτυχισμενη.
Δεν εχω να φοβαμαι τιποτα.
Δεν εχω να στεναχωρηθω για τιποτα.
Τους εχω εκει.
Διπλα μου.Κοντα μου καθε στιγμη.
Τι ευτυχια να καθομαστε ολοι γυρω απο το τραπεζι.
Τι ευτυχια να νιωθεις την αγαπη,την εμπιστοσυνη,τη θαλπωρη.
Την κατανοηση,την επικοινωνια,οχι γιατι επιβαλλεται,αλλα γιατι απλα υπαρχει.
Περα απο το τυπικο δεσιμο.Μια αληθινη σχεση σε ολο της το μεγαλειο.
Τους εχω κοντα μου.
Και πρωτη φορα με κανει τοσο ευτυχισμενη.
Επρεπε να σκεφτω τι μου εχει δοθει απλοχερα και δε το εχω εκτιμησει.
Και ηταν ακριβως διπλα μου.
Τη λατρευω αυτη τη πενταδα!
Μαμα,μπαμπα,ζουζουνες μου,σας αγαπω.

Αναγνώστες