Πληροφορίες
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
"The Reader"
Ομολογω οτι ειχα καιρο να το παθω με μια ταινια.Αυτο,που καθως παρακολουθεις,ενας κομπος ανεβαινει στο λαιμο σου και λες,'οχι εγω δν κλαιω ποτε στον κινηματογραφο σαν κατι μυξιαρικα,που μη δουν λιγο ρομαντίκα αμεσως να το χυσουν το δακρυ!'.Καλα βεβαια εδω δν προκειται μονο για το συναισθηματικο μερος...η ταινια γραφει κατα τη γνωμη μου σε καθε περιπτωση!
Υ.Γ.Λαθος εχω δει πριν 2 μηνες κ μια αλλη που με πηρε κ κει λιγο το παραπονο..."Το Βαμμενο Πεπλο".Σας τη συνιστω ανεπιφυλακτα!!Μηπως τελικα να σταματησω να κοροιδευω τα μυξιαρικα?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
ναι.. σε παρακαλώ να σταματήσεις να μας κοροϊδεύεις διότι στο κάτω- κάτω δεν κλαίμε και στα καλά καθούμενα.. συναίσθημα είναι αυτό και πώς να το κρύψεις το άτιμο όταν το νιώθεις :)
"Το Bαμμένο Πέπλο" το έχω δει..σνιφ σνιφ..
Μερικοι κλαινε και στα καλα καθουμενα..ακου με που σου λεω!!
Δημοσίευση σχολίου